Elektroda to część pręta spawalniczego, która topi i łączy metale, które mają zostać zespawane. Zazwyczaj rodzaj metalu podstawowego, proces i urządzenie spawalnicze oraz inne czynniki decydują o tym, jaka elektroda zostanie użyta do danego zadania.
Elektroda jest pokryta topnikiem, który służy do kilku celów. Pali się w łuku spawalniczym i rozpada się, aby dostarczyć gaz osłonowy, warstwę żużlu i inne składniki chemiczne, które pomagają dodać odtleniacze i elementy stopowe do metalu spoiny.
Umieszczenie elektrody
Bez względu na to, czy używasz spawarki elektrodowej, czy konwencjonalnego źródła prądu, umieszczenie elektrody jest bardzo ważne. Pozycja elektrody zależy od rodzaju spawanego metalu, procesu spawania i urządzenia oraz innych warunków.
Poprawne umieszczenie elektrody w spawarce spowoduje powstanie czystego, jednolitego i stabilnego łuku. Kluczowe jest również prawidłowe ustalenie i utrzymanie długości łuku.
To skomplikowany temat, którego opanowanie może być trudne, ale dzięki praktyce nauczysz się prawidłowych technik manipulowania elektrodą i trzymania jej pod odpowiednim kątem.
Właściwa pozycja jest kluczowa, ponieważ łuk musi być wystarczająco długi, aby pokryć obszar spoiny i przeniknąć do materiału wypełniającego. Jeżeli łuk jest zbyt krótki, żużel spawalniczy może nie zostać usunięty, a jeżeli jest zbyt długi, materiał wypełniający stopi się zbyt głęboko w metal podstawowy i spowoduje powstanie słabej, płytkiej spoiny.
Ustawianie natężenia prądu
Podczas spawania spawarką elektrodową ustawienie natężenia prądu jest równie ważne, jak wybór rozmiaru pręta i pozycji spawania. Jest tak dlatego, że natężenie prądu zapobiega przywieraniu pręta, szybko go topi i wytwarza wystarczającą ilość ciepła do dobrego stopienia.
Czy spawasz stal, stal nierdzewną czy aluminium, natężenie prądu będzie się różnić w zależności od zastosowania i grubości materiału podstawowego. Jeżeli spajasz grubsze metale, wymagane jest wyższe natężenie prądu.
Jeżeli spajasz cieńsze kawałki stali lub aluminium, niższe natężenie prądu będzie odpowiednie. Niektórzy spawacze mają jednak problemy z ruchem łuku podczas spawania elektrodą otuloną.
Wynika to z faktu, że niektóre cieńsze druty mają tendencję do splatania się i poruszania w inny sposób niż ich większe odpowiedniki. Jeśli tak jest, to trochę prób i błędów może pomóc Ci znaleźć metodę, która będzie dla Ciebie odpowiednia. Pozwoli Ci to uzyskać optymalne wtopienie i ułożenie spoiny dla danego zastosowania.
Utrzymywanie elektrody w czystości
Podczas spawania spawarką elektrodową będziesz chciał utrzymywać elektrodę w czystości. Jest to ważne dla łatwości czyszczenia, wytrzymałości spoiny, jakości spoiny i minimalizacji rozprysku.
Elektrody składają się z prętów pokrytych powłoką zwaną topnikiem. Powłoka ta zawiera pierwiastki jonizujące, stopy i inne związki, które sprawiają, że łuk jest bardziej stabilny i tworzą gaz osłonowy, który chroni stopione jeziorko spawalnicze przed zanieczyszczeniami atmosferycznymi.
Dostarcza również żużel, który zapobiega utlenianiu i kruchości. Żużel pokrywa również spoiwo, gdy przemieszcza się ono z elektrody do jeziorka spawalniczego.
Aby utrzymać elektrodę w czystości, warto używać pumeksu do ostrzenia jej końca. Pomoże Ci to utrzymać odpowiednią długość łuku, zmniejszy rozprysk i zapewni bezpieczny i stabilny łuk.
Możesz również użyć kamienia do ostrzenia, aby pomóc w kształtowaniu końcówki elektrody wolframowej. Zapobiegnie to przenoszeniu zanieczyszczeń z cząsteczek wolframu w elektrodzie do jeziorka spawalniczego, co może osłabić lub zniszczyć spoinę.
Przesuwanie elektrody pomiędzy przejściami
Podczas spawania spawarką elektrodową elektroda jest przesuwana pomiędzy przejściami. Zazwyczaj wykonuje się to poprzez serię częściowo nakładających się na siebie okręgów w kształcie litery „Z”, półkoli lub kroków zataczających. Ponadto pomaga zapobiegać zwisaniu środka jeziorka.
Każdy spawacz manipuluje elektrodą w nieco inny sposób, dlatego ważne jest, aby wypracować swój własny styl, obserwując i ćwicząc. W ten sposób nauczysz się najlepszych technik, które pozwolą Ci uzyskać czysty spaw.
Przy spawaniu płaskim pręt powinien być skierowany w górę o 30 do 45 stopni i lekko przechylony w kierunku jazdy. Pomoże to uniknąć przyklejania się elektrody do kierunku spawania i zatrzymywania żużlu.