Niezależnie od tego, czy kupujesz mieszkanie, czy mieszkanie komercyjne, zawsze ważne jest, aby wybrać trwałą podłogę, która wytrzyma duży ruch. Dlatego właśnie klasa ścieralności i inne parametry, takie jak absorpcja wody, odporność na plamy i poślizg, odgrywają tak ważną rolę przy podejmowaniu decyzji o zakupie płytek.
W przypadku szkliwionych płytek podłogowych tak zwany parametr PEI określa klasę odporności na ścieranie powierzchni (im wyższa klasa i liczba obrotów, tym większy ruch z materiałami ściernymi płytka może wytrzymać).
Klasa ścieralności
Jeśli chodzi o wybór odpowiednich płytek na podłogę, jedną z najważniejszych rzeczy jest klasa ścieralności płytek. Jest to liczba cykli obrotowych, które materiał może wytrzymać, zanim wykaże oznaki zniszczenia.
Klasyfikacja ta jest często nazywana klasyfikacją twardości PEI i jest używana przez branżę, aby pomóc konsumentom zidentyfikować odpowiednie płytki do konkretnych zastosowań pod względem ich zużycia.
Twardość PEI płytki jest określana na podstawie odporności na ścieranie mierzonej na standardowej maszynie testowej przy użyciu standardowego materiału ściernego. Następnie liczy się liczbę obrotów, co daje ocenę twardości PEI.
PEI
Klasa ścieralności płytek jest jednym z parametrów określających trwałość podłogi laminowanej. Mierzy się ją za pomocą testu Tabera (EN15468:2013).
W tym teście płytkę umieszcza się na platformie obrotowej, a na jej powierzchnię naciska się krążki ścierne. Powstałe w ten sposób zużycie jest sygnalizowane przez okręgi pojawiające się na próbce.
PEI to wskaźnik, który mówi, ile ścierania może wytrzymać płytka, zanim pojawią się widoczne oznaki zniszczenia. Im wyższa liczba, tym większa odporność płytki na ścieranie.
Ocena PEI jest określana za pomocą maszyny do badania ścieralności, która liczy, ile obrotów jest potrzebnych do uszkodzenia powierzchni emalii. Płytka o wysokim wskaźniku PEI jest bardziej wytrzymała w miejscach o dużym natężeniu ruchu.
Chłonność wody
Chłonność wody jest kluczowym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, wybierając płytkę do pomieszczeń o dużej wilgotności, takich jak łazienki, kuchnie, prysznice i balkony. Jeżeli płytki wchłaniają zbyt dużo wilgoci, mogą powodować takie problemy, jak pękanie i wypaczanie.
Ilość wilgoci, którą dany rodzaj płytek powinien stale wchłaniać, mierzy się wskaźnikiem absorpcji wody. Im wyższy współczynnik absorpcji wody, tym więcej wilgoci płytka może zatrzymać w sposób ciągły.
Jeśli płytka ceramiczna ma zbyt wysoki współczynnik absorpcji wody, może mieć również wady jakościowe, takie jak przebarwienia, wgłębienia, odpadanie i pękanie.
Szczególnie do zastosowań zewnętrznych należy wybierać płytki o niskim współczynniku absorpcji wody. Jest to szczególnie ważne w miejscach, gdzie często występują cykle zamarzania i rozmarzania oraz znaczne opady deszczu. Płytki o niskim współczynniku absorpcji wody są również często odporne na plamy z jedzenia i napojów. Ponadto zapobiega gromadzeniu się soli w spoinach fugowych, zwanych wykwitami.
Odporność na zabrudzenia
Jeśli układasz płytkę w obszarze mieszkalnym, ważne jest, by wiedzieć, jak bardzo będzie ona odporna na zabrudzenia. Aby to ustalić, przeprowadza się testy na powierzchniach płytek przy użyciu różnych roztworów i suchych środków barwiących.
Odporność na zabrudzenia określa się za pomocą klas w skali od 1 do 5 – im wyższa klasa, tym lepsza odporność. Jest to zazwyczaj ważny czynnik przy wyborze płytek ceramicznych do łazienek, kuchni i innych miejsc o dużym natężeniu ruchu.
Oprócz klasy ścieralności ważne jest również sprawdzenie odporności chemicznej i mrozoodporności wybranej płytki. Aby to zrobić, standardowy test polega na umieszczeniu próbki płytki w kontakcie z kilkoma różnymi substancjami chemicznymi na 24 godziny. Po tym czasie powierzchnia płytki jest badana w poszukiwaniu uszkodzeń lub zmian.
