Pigwowiec, małe drzewo, które wytwarza złotożółte owoce, jest atrakcyjnym dodatkiem do ogrodu. Jest łatwa w uprawie i nie wymaga wiele opieki, gdy już się zadomowi.
Drzewa pigwy wymagają dobrze zdrenowanej gleby z domieszką substancji organicznych, która nigdy nie jest całkowicie sucha. Mogą przetrwać krótki okres suszy, ale muszą być często podlewane, w zależności od temperatury, co dwa tygodnie lub raz w miesiącu.
Prowadzenie
Pigwowce są wspaniałym drzewem o podwójnym zastosowaniu: są pyszne w dżemach, galaretkach i przetworach, a także mogą urozmaicić ogród. Są też łatwe w uprawie na większości rodzajów gleby, ale preferują glebę lekko kwaśną, dobrze zdrenowaną i dobrze przekompostowaną.
Jeśli chodzi o przycinanie pigwowca, najlepiej robić to zimą lub wczesną wiosną. Dzięki temu przerzedzisz owocujące drewno i pobudzisz nowy wzrost.
Przycinanie pomoże Twojemu pigwowcowi zachować zdrowie, zapobiegnie chorobom i zapewni obfite zbiory owoców. Używaj ostrych, czystych narzędzi do przycinania, które między kolejnymi cięciami dezynfekujesz alkoholem.
Oprócz przycinania musisz co kilka tygodni zasilać pigwowiec nawozem ogólnym o wysokiej zawartości potasu i ściółkować go warstwą kompostu ogrodowego lub dobrze rozłożonego obornika. Pomoże to chronić drzewo przed chorobami grzybowymi, takimi jak brunatna zgnilizna czy mączniak rzekomy.
Zbieranie owoców
Owoce pigwy są pięknym i smacznym dodatkiem do każdego ogrodu. Można je uprawiać jako drzewka ozdobne lub ścinać owoce na świeżo, aby wykorzystać je w kuchni.
Pigwowce są wytrzymałe i tolerancyjne w różnych klimatach i rodzajach gleby, ale wymagają pełnego słońca, aby zakwitnąć i wydać duże owoce. Drzewo może dobrze rosnąć w półcieniu, ale należy regularnie usuwać liście, aby zapobiec chorobom grzybowym, takim jak brunatna zgnilizna i mączniak rzekomy.
Miękkie liście i piękne kwiaty pigwy są atrakcyjnym elementem każdego krajobrazu. Są także źródłem pożywienia dla zapylaczy, w tym wielu motyli.
W zależności od zastosowanej podkładki pigwa może osiągnąć od 3 do 5 metrów wysokości, a nawet do 10 stóp. Można je również stosować jako rośliny balkonowe.
Sadzić pigwy w pełnym słońcu, w dobrze przepuszczalnej glebie, unikając nadmiernego podlewania. Wiosną i jesienią nawoź je co dwa tygodnie, używając ogólnego nawozu potasowego. Wokół podstawy pnia rozłóż warstwę mulczu – kompostu ogrodowego lub dobrze zmaltretowanego obornika.
Zapobieganie chorobom
Drzewa pigwy są bardzo podatne na choroby, zwłaszcza na zarazę ogniową. Ta choroba bakteryjna, która zimuje w korze lub korze, może powodować wiele problemów na pigwie i innych owocach ziarnkowych (rodzina Rosaceae).
Aby zapobiec tej chorobie, spryskaj drzewo mieszanką Bordeaux jesienią i ponownie wiosną. Zabije to bakterie i sprawi, że drzewo będzie zdrowe.
Ważne jest także dobre podlewanie drzewa, tak aby gleba była wilgotna, ale nigdy zbyt mokra. Drzewo może też skorzystać z głębokiego namaczania raz na dwa tygodnie.
Gdy drzewo już się zadomowi, warto je regularnie przycinać, aby kontrolować jego wzrost. Przycinaj zatłoczone gałęzie i usuwaj odrosty poniżej głównego pnia.
Przycinanie powinno także obejmować usuwanie pędów bocznych, które rosną w kierunku środka drzewa. Otworzy to środek i zapewni lepszy przepływ powietrza.
Zwalczanie chorób
Drzewa pigwowe są podatne na kilka chorób, które mogą mieć wpływ na ich wzrost i produkcję owoców. Należą do nich mączniak rzekomy, brunatna zgnilizna i zaraza ogniowa.
Jeśli uprawiasz pigwę dla celów ozdobnych, rozważ wybór odmian odpornych na choroby. Dobrym wyborem są Bradford lub Chanticleer, podobnie jak gruszki Grimes Golden i Snow (Fameuse).
Choroba zwana fleksją dotyka pigwy w Nowej Południowej Walii i może być zwalczana za pomocą środków grzybobójczych (zobacz poradnik ochrony roślin sadowniczych – skontaktuj się z lokalnym biurem DPI). Fleck powoduje defoliację pigwy od stycznia, a jeśli drzewo nie jest zarządzane, nie powstają owoce nadające się do sprzedaży.
Propagowanie kwitnących pigw z sadzonek łodygowych jest stosunkowo łatwe i można to zrobić o każdej porze roku. Utnij pęd (o długości około 6 cali) z zeszłorocznego przyrostu, nacinając go, aby odsłonić warstwę kambium znajdującą się pod korą. Ucięty koniec można zanurzyć w hormonie ukorzeniającym i umieścić w doniczce z porowatą mieszanką. Następnie umieść go w miejscu z jasnym światłem, ale nie bezpośrednio na słońcu.
