Mimo że płyty gipsowo-kartonowe zastąpiły tynk jako materiał do budowy ścian i sufitów, nie są one w stanie dorównać wyglądem, odczuciem i trwałością tynkom nakładanym ręcznie.
Tynkowanie wymaga znacznie więcej czasu niż gipsowanie, dlatego zwykle najlepiej powierzyć je profesjonalistom. Jeżeli jednak zastosujesz się do kilku prostych zasad, możesz samodzielnie wykonać tynk na ścianach i cieszyć się jego starodawną fakturą i trwałością.
Mieszanie
Tynk gipsowy można mieszać ręcznie lub za pomocą betoniarki. Wymaga to trochę praktyki, ale rezultaty są tego warte!
Zmieszaj cement i piasek w suchej formie, a następnie dodaj wodę – po jednej filiżance na raz. Kiedy mieszanka wygląda jak na zdjęciu, jest gotowa do wylewania!
Ten rodzaj suchego tynku gipsowego jest idealny do stosowania na wszystkich rodzajach podłoży, ponieważ nie ma żadnych dodatków i może być nakładany na grubość do 50 mm. Ma dobrą przyczepność i nadaje się do stosowania na ścianach i sufitach wewnątrz budynku.
Tynkowanie
Tynkowanie to proces pokrywania szorstkich lub nierównych powierzchni materiałem zwanym tynkiem. Zwykle wykonuje się to w celu ochrony ścian przed zniszczeniem i nadania im gładkiej powierzchni przed malowaniem.
Do wykonania dekoracyjnych prac tynkarskich można użyć różnych materiałów, w tym tynków lanych wykonanych z gipsu i wapna. Mieszanki te są następnie nakładane na ściany i sufity, tworząc skomplikowane wzory.
Najpopularniejszą mieszanką do tynkowania w Stanach Zjednoczonych jest gips, czyli dwuwodny siarczan wapnia. Gips jest również głównym składnikiem suchej zabudowy.
W przeszłości popularnym wyborem w mieszankach tynkarskich do wnętrz było wapno. Ta podobna do szpachli substancja była mieszana z piaskiem i wodą, czasem z dodatkiem sierści bydlęcej.
Wapno zostało zastąpione przez gips jako standard w większości mieszanek do wnętrz. W wielu przypadkach gips ma lepszą odporność na ogień niż wapno. Jednak gips jest również podatny na ruchy termiczne i pękanie. Jeśli chcesz uniknąć tych problemów, rozważ użycie do tynkowania betonu bez dodatków.
Wykończenie
Niezależnie od tego, czy budujesz nowy dom, czy chcesz dodać charakteru istniejącemu, nie ma lepszego sposobu na nadanie mu nowego wyglądu niż tynk. Jest to podstawowy materiał budowlany, stosowany od wieków.
Na rynku dostępnych jest obecnie kilka różnych rodzajów tynków, z których każdy oferuje inny zestaw korzyści. Niektóre z nich są bardziej elastyczne i można je łatwiej rozprowadzić niż inne, podczas gdy inne oferują wyższy poziom wytrzymałości i przyczepności.
Dobrej jakości tynk powinien zapewnić gładką, równą powierzchnię. Dzięki temu unikniesz pęknięć lub innych niedoskonałości, które mogą stać się bardziej widoczne z każdą kolejną warstwą. Powinien również być odporny na zużycie, co czyni go doskonałym wyborem dla projektów renowacyjnych.
Konserwacja
Historyczny tynk ma szczególne miejsce w tkance budynku. Aby określić najlepsze podejście do naprawy i konserwacji zabytkowych tynków płaskich, konieczna może być konsultacja ze Służbą Parku Narodowego, stanowymi urzędnikami ds. ochrony zabytków, lokalnymi organizacjami konserwatorskimi lub konsultantami ds. ochrony zabytków.
Zabytkowy tynk jest podatny na ruchy listew, zwłaszcza gdy wzrasta i spada wilgotność powietrza. Ruch ten może powodować pęknięcia w drewnianej listwie.
W większości przypadków pęknięcie włoskowate nie stanowi problemu. Jeśli jednak pęknięcie poszerza się i otwiera ponownie przy sezonowych zmianach wilgotności lub jeśli dociera do listwy w miejscu łączenia, stanowi ono poważny problem.
Jeśli naprawa nie może być wykonana ręcznie, konserwator wstrzykuje mieszankę kleju akrylowego przez otwory wywiercone w starym tynku (lub przez listwę od tyłu, jeśli jest dostępna). Luźny tynk jest przytrzymywany przez usztywnienie ze sklejki do czasu związania mieszaniny klejowej.
