Brzoza (Alnus rubra) to drzewo liściaste o liściach, które mają różny kształt i kolor. Należy do rodziny brzozowatych i pochodzi z Europy i Ameryki Północnej.
Zwisające zdrewniałe owocniki żeńskie, zwane strobilami, są łatwo rozpoznawalne w zimowych krajobrazach. Mają do 2,2 cm długości i wyglądają jak małe brązowe szyszki.
Liście
Liście olchy mają ciemnozieloną i gładką powierzchnię. Mają kształt jajowaty lub eliptyczny i mogą mieć od 2,5 cm do 5 cali długości i 3 cale szerokości. Liście są lekko ząbkowane na brzegach, co nadaje im poszarpany wygląd.
Wiosną liście grupują się w kępy zwane kotkami. Męskie kotki rosną pionowo i zwisają zimą, a żeńskie rozwijają się na gałązkach i przekształcają w owoce – charakterystyczne sztywne szyszki olchowe.
Olcha to drzewo liściaste, które dorasta do około 28 metrów wysokości i żyje ponad 60 lat. Preferuje chłodne, wilgotne miejsca, takie jak bagna i brzegi jezior. Jest też bardzo podatny na adaptację w miejscach o niskiej wilgotności lub umiarkowanej suszy, co czyni go dobrym wyborem w projektach renowacyjnych.
Kora
Kora olchy jest ciemna, szorstka i popękana. Nie jest papkowata jak u brzóz, a młode gałązki są lepkie (stąd łacińska nazwa: glutinosa).
Wszystkie gatunki olszy mają wiosną wydłużone kotki. Kotki męskie są żółte i zawierają pyłek, natomiast kotki żeńskie są fioletowe lub zielone i rozwijają się w szyszki zawierające nasiona.
Olchy są tolerancyjne na wilgotne gleby i dobrze rosną wzdłuż strumieni, rzek i terenów podmokłych. Drzewa te wiążą również azot w glebie i tworzą symbiotyczne związki z bakteriami, które ją wzbogacają.
W każdej porze roku możesz zebrać wewnętrzną korę, aby zrobić z niej lekarstwo. Jest dobrym środkiem na ból gardła i niestrawność, a także naturalnym środkiem oczyszczającym organizm. Możesz gotować małą garść w 2 filiżankach wody przez 10 minut i pić przez cały dzień lub wysuszyć korę i zachować ją do późniejszego wykorzystania.
Kwiaty
Bluszcze są jednopienne (zarówno męskie, jak i żeńskie kwiaty znajdują się na tym samym drzewie). Żeńskie kotki wyrastają na końcach gałęzi między lutym a kwietniem, a następnie pozostają na drzewie do jesieni, kiedy to przekształcają się w stwardniałe szyszki.
Żeńskie kotki są zielone, owalne i zgrupowane w liczbie od trzech do ośmiu na każdej łodydze. Po zapyleniu przez wiatr kotki stopniowo przekształcają się w małe szyszki zawierające nasiona.
Charakterystyczną cechą olszy jest zdolność wiązania azotu w glebie, co pozwala im dobrze rosnąć na mniej żyznych terenach. Tworzą symbiotyczne związki z bakteriami, które przekształcają azot z powietrza w azotany z gleby, które odżywiają drzewo.
Liście są proste, owalne lub eliptyczne, o ząbkowanych brzegach i spiczastych końcach. Mają od 3″ do 7,5″ szerokości i długości oraz gładką, zieloną powierzchnię.
Owoce
Owoce to część reprodukcyjna rośliny, taka jak nasiona czy jajniki. Termin „owoc” pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego jabłko lub gruszkę, frutus, ale jest też używany do określenia jadalnych części roślin, takich jak marchew czy pomidor.
W olszy owocami są twarde, zdrewniałe szyszki, które wyrastają z żeńskich kotków kwitnących wiosną lub wczesnym latem. Jesienią stają się brązowe i opadają na ziemię.
Olcha czerwona (Alnus rubra) to duże drzewo o małych, owalnych, ciemnobrązowych szyszkach i jajowatych liściach. Kora niedojrzałych drzew jest zielonobrązowa i stopniowo staje się ciemnoszara i łuszcząca się.
Olchy często można znaleźć rosnące wzdłuż rzek, brzegów strumieni i terenów podmokłych. Są to rośliny lubiące wilgoć, które czerpią korzyści ze współpracy z bakteriami wiążącymi azot na ich korzeniach. Świetnie nadają się do ponownego zalesiania terenów, na których trudno jest uprawiać inne drzewa. Drzewa te są też świetne do łagodzenia skutków powodzi, a ich korzenie pomagają stabilizować glebę i zapobiegać erozji.
